Deur Ira van der Merwe

Die ergste wyse waarop jy ’n Pool kan beledig, is om sy glasie vodka van die hand te wys. En hulle is so ’n gawe klomp dat ek dit in elk geval nie oor my hart kan kry nie, al hou ek nie van vodka nie. (Sjt! Moet vir niemand sê nie; ek verloor dalk my verblyfpermit!)

Daarom moet buitelander soos ek en jy strategieë ontwikkel om die skade op jou brose Afrika-lewer tot die minimum te beperk. Hier deel ek graag ‘n paar waardevolle wenke, waarvoor jou lewer en kop baie dankbaar sal wees.

Eerstens: Die vodka bly op die tafels. Dus: Hoe groter die afstand tussen jou en die tafel, hoe blyer raak jou lewer.

Tweedens: Moenie alleen daar doer ver van die tafels af staan nie. Maak altyd seker jy het iemand by jou, want ’n muurblommetjie word altyd deur ’n barmhartige Samaritaan na die tafels toe teruggelei – en na die bottels vol vrolikheid.

Derdens: Moenie jouself voor op die wa hou en ’n heildronk instel nie, want jou edel daad ontlok waarskynlik ’n stortvloed van heildronke van die res – en elke gevleuelde woord verdien ’n glasie deursigtige gif.

Moet ook nou nie jouself laf hou en die glasie slurp-slurp leegmaak nie. Jy word vinnig reggehelp: Die vloeistof moet in een beweging uit die glasie moet glip, mag nie kante raak nie en moet kortpad na jou lewer gaan. Die eerste keer word jy nog vergewe, maar die tweede keer lok jy ongewensde aandag uit. Jy sal voel asof jy al weer ontgroen word, want hulle laat jou dan voor almal oefen tótdat jy dit regkry. Daar is baie bottels om jou deur jou groeikurwe te help, so moenie dink die vloeistof gaan gou opraak nie. In Suid-Afrika werk ons op een bottel wyn per dame en twee per man in die geval van ’n koshuisdans – in Pole werk hulle op ’n halwe liter vodka per persoon! Boonop sluit dit nie die kwota wyn en bier in nie. So: Trap in jou spore, hou jou jouself eenkant (maar nooit alleen nie), gooi die glasie reguit af en staan op die gras.

Ja – op die gras. Dis jou laaste reddingsboei, want daar kan jy ongesiens jou glasie eenkant toe laat kantel om “per ongeluk” ’n paar druppels te verloor. En dan tuur jy skielik in die verte asof jy ’n koedoe in die skaduwees sien, en wanneer almal probeer sien waarna jy so intens staar, kantel jy die glasie weer ánderkant toe. Die gras is dankbaar en so ook jou brein, wat teen die tyd al ’n rosyntjie is.

Is daar interessante kultuuretiket wat jy in die buiteland moes aanleer? Het jy dalk wenke vir ’n sosiale byeenkoms in die land waar jy woon? Laat weet ons by wêreldwyd@afriforum.co.za.