Elaine Carstens, wat op die Sunshine Coast in Australië woon, vertel hoe Kersfees oorsee ’n nuwe kleur aanneem met warm somers, unieke plaaslike tradisies en maniere om steeds daardie Suid-Afrikaanse tuisgees lewendig te hou.

Is daar interessante Kersgewoontes en -tradisies?

Die grootste ding wat my nog steeds verbaas, is hoe min mense hier by die huis in hul eie agtertuin kuier, soos wat ons in Suid-Afrika gedoen het. Hier word die fees eerder op die strand gevier: Jy sien Kersvader met ’n rooi branderplank op die sand! Op die Sunshine Coast is daar selfs ’n tradisie waar mense hul honde saambring vir foto’s met die Kersvader-branderplankryer.

Hoewel dit hier noord van Brisbane baie warm kan wees en jy nie regtig bedags buite wil wees nie, is daardie strandtradisie en die ongelooflike Kersligvertonings nou ons nuwe, unieke Kersgewoontes.

Geniet jy steeds ’n tradisionele Suid-Afrikaanse feesmaal of probeer jy nuwe disse? Dalk is daar besondere disse eie aan die land waar jy woon. Stuur asseblief daardie resepte!

Dit hang van die jaar af, maar een ding weet ons altyd: Ons hou vas aan ons Suid-Afrikaanse tradisie as die hartklop van ons Kersfees! Op Kersdag maak ons as ’n gesin óf ’n gesellige potjie kos buite, óf ons hou by die klassieke boud met daardie onontbeerlike geelrys en aartappelslaai. Vir nagereg kies ons altyd malvapoeding, koekstruif of melktert. Só hou ons daardie spesiale smake en herinneringe regtig lewendig.

Almal hier is mal oor pavlova, ’n ligte meringue-nagereg met vars somervrugte, en koue garnale vir hul somerfees, maar ons hou steeds by ons eie Kerskos. Vir ons smaak dit net lekkerder en dit laat ons harte warm klop, selfs hier onder die somerson.

Is daar die mooiste Kersliggies in jou buurt of ’n nuwe Kersfeesgier wat kop uitsteek in jou land?

Absoluut! Die Australiërs maak regtig op vir die gebrek aan feesgees in die winkelsentrums met hul onverbiddelike ywer vir Kersliggies – dis die gier hier. Hier is ’n huis naby ons wat volgens die inwoners tans glo met meer as 60 000 liggies spog – ’n absolute baldadige skouspel! Hulle het selfs ’n reusekollig wat so groot is dat jy dit van enige plek in die dorp kan sien. Mense ry selfs van Brisbane af net om daarna te kom kyk.

Die mooiste Kersfeesgier wat ons ooit ervaar het, was ons eerste Kersfees in Australië (2021) in die piepklein dorpie Kurrajong, Nieu-Suid-Wallis. Dit het gevoel soos ’n regte Hallmark-fliek! Op Oukersaand het byna almal buite op hul voorste grasperke gesit en sommer oor en weer gekuier. Mense het met hul kinders en honde deur die strate geloop, Kersmusiek het oral gespeel, en dit het regtig soos ’n ongelooflike, spontane gemeenskaplike Kersfees gevoel.

Hou jy by die ou tradisionele vieringe of vier jy Kersfees op nuwe maniere?

Ons hou steeds aan ons ou tradisies vas, maar ons het ook nuwe maniere gevind om Kersfees vir ons spesiaal te maak. Gewoonlik kuier ons Oukersaand rustig saam met die familie: Ons lag, gesels en deel stories. Daardie eenvoudige oomblikke maak die fees vir ons besonders en bring die warm gevoel van Kersfees regtig na binne. Ons het besef dat Kersfees nie net in groot vieringe of buite op straat lê nie, maar in die tyd wat ons saam kuier; in klein rituele soos kersies aansteek of net saam stil wees en die liggies aanskou. Hierdie nuwe manier van saamwees laat vir ons Kersfees jaar na jaar vars en betekenisvol voel.

Hoe hou jy/julle kontak met familie wat ver is? Enige wenke?

Hoewel ek gelukkig is dat my ouers, suster en swaer hier naby is, is my man se hele familie steeds in Suid-Afrika. Om die afstand bietjie makliker te maak, maak ons elke Kersdag ’n groot familie-WhatsApp-oproep. Om hulle te sien en hul stemme te hoor bring ’n gevoel van nabyheid wat die myle en kilometers bietjie minder laat voel. Dit is vir ons ’n kosbare oomblik wat ons harte regtig warm maak.

My beste wenk om daardie emosionele afstand te verklein, is om ’n klein, gedeelde ritueel te skep. Dit hoef glad nie ingewikkeld te wees nie; stuur vir mekaar stemboodskappe, ruil Kersoggendfoto’s uit of maak ’n plan om almal op dieselfde tyd ’n spesifieke Kerslied saam te luister. Sulke eenvoudige, gedeelde oomblikke laat die verbinding regtig sterker voel, asof julle vir ’n oomblik regtig saam is, selfs al is julle oor die wêreld versprei.

Vertel ook sommer jou staaltjies van vorige Kersvieringe.

Ek onthou nog so goed ons heel eerste Kersfees in Nieu-Seeland. Dit was net ek, my man en ons klein worshondjie. Ons het skaars meubels gehad! Ons het ons Kersmiddagete en ons gedekte tafel sommer op die vloer geniet. Maar die oggend het ons eers op ’n berg gaan stap, omring deur groen heuwels en skape. Dit het gevoel soos ’n regte Heidi-in-die-berge-oomblik: stil, mooi en net so besonders dat dit jou hart laat glimlag.

’n Ander herinnering wat vir altyd by my sal bly, was die Kersfees in die Park-fees in Nieu-Seeland, waar ’n hele klomp Suid-Afrikaners bymekaargekom het. Toe dit begin reën, het die kinders – en selfs ’n paar speelse grootmense – op die nat gras met die waterglybaan begin speel. Ons het daardie dag sommer baie nuwe vriende gemaak, en die lag, die somerson en die spontane vreugde van almal het dit vir my een van die kosbaarste, onvergeetlike somer-Kersfeeste gemaak.

Waar jy ook al Kersfees vier – op ’n warm Australiese strand, in ’n dorpie vol liggies of saam met familie op ’n skerm – bly dit ’n tyd van samehorigheid. Ou tradisies en nuwe gewoontes vloei saam en vorm ’n fees wat steeds soos “tuis” voel, al is jy ver.

Lees ook: ’n Suid-Afrikaanse Kersfees in Korea: Tradisies, realiteite en verlange