Uit en tuis is ’n rubriek waarin ons gesels met mense wat in die buiteland woon, of wat daar gewoon en gewerk het, maar weer terug is in Suid-Afrika. Ons hoor graag van enigeen wat hul belewenisse met ons wil deel.
Vandeesweek gesels ons met Sonet Greyling, wat in Texas, Amerika woon.
Hallo, Sonet! Van waar in Suid-Afrika is julle oorspronklik en waarom het julle besluit om in Texas, Amerika te gaan woon?
Ons het van Weltevredenpark na Austin getrek. My man het aanvanklik ’n driejaarkontrak gehad met IBM.
Jy het genoem dat jy die emigrasiereis aangepak het terwyl jy 28 weke swanger was. Vertel ons asseblief meer daarvan. Hoe het dit gewerk?
Ons het besluit om ons te vestig voor die nuwe baba arriveer. Ek het as ’n besoeker gereis en kollegas van my man het ’n woonstel en meubels gehuur en ons so verwelkom. My visa het later verander na H1B dependant.
Jy het genoem dat julle kultuurskok ervaar het. Wat was die ergste deel daarvan? Hoe het julle dit oorwin?
Die grootste gemis was die verlies aan ondersteuning van familie. As gevolg van ons Afrikaanse aksent, was kommunikasie ook bemoeilik.
Praat julle nog Afrikaans met mekaar? Watter Suid-Afrikaanse tradisies leer julle vir jul kinders? Van watter Afrikaanse hulpmiddels maak julle gebruik?
Ja! Ons praat daagliks Afrikaans. My dogter is getroud, my seun nog nie. Hy het homself leer Afrikaans lees en skryf. Hy het gebruik gemaak van YouTube-video’s en na Afrikaanse films gekyk. Leon Schuster se video’s het ook sy humorsin versterk.
Hoe verskil die skoolstelsel in Amerika van dié in Suid-Afrika?
Aanvanklik was die skoolstelsel vreemd. Die skooljaar begin in Augustus en eindig die volgende jaar in Mei.
Jy het genoem dat jy nou, sewentien jaar na emigrasie, sewe kleinkinders het. Hoe het jou kinders aangepas in die nuwe land? Maak hulle nou hulle kinders groot met Afrikaanse wortels?
Sewentien jaar nadat ons gearriveer het in Austin, het ons na die platteland toe getrek. Ek sê altyd, wortels is in Afrika, vlerke in Amerika. Ons is ook lief om beskuit te bak, skaapboudgaar te maak en vetkoek te bak. Tien jaar gelede het ek ouma geword toe my eerste kleinseun gebore is.
Hoe gereeld sien julle familie mekaar?
Ek probeer om ten minste een maal ’n jaar te kuier. Voordat ons burgerskap gehad het, het ek my moeder hier laat kom kuier.
Vertel ons ’n bietjie meer oor jou werk as ’n nageboorte versorger (post partum doula). Hoe verloop ’n tipiese dag? Is die lewe rustiger daar en het jy meer tyd om te ontspan/reis?
As gevolg van my eensame dae vroeg in hierdie ekspedisie, het ek in my latere jare besluit om families te help wat nie ondersteuning het ná die geboorte van hulle babas nie. My vroeëre jare as ’n vroedvrou en geregistreerde verpleegkundige het my baie gehelp met die besluit. My skofte is vanaf 21:00 tot 07:00. My lewe is beslis rustiger. Dus het ek baie tyd om aan my kleinkinders te spandeer.
Wat is jou gunstelingherinnering van Suid-Afrika?
Daar is niks wat kom by die humorsin van Suid Afrikaners nie! En vrylike toegang tot biltong.
Wat is die een ding wat jy wens jy in jou tas kon pak toe jy geëmigreer het?
My familie.
Watter interessanthede het jy ontdek van die land waar jy woon wat jy nie vantevore geweet het nie?
Texas het ’n interessante geskiedenis en ’n groot Afrikaanse gemeenskap.
Wat is die belangrikste les wat jy geleer het na sewentien jaar in die buiteland?
Wees elke dag dankbaar vir die veiligheid en vryheid. Waardeer jou familie en bly glo.
Is daar enigiets anders wat jy met ons wil deel?
Sonder die Here sou ek nie oorleef het nie. As enkelouer was dit ’n reuse-uitdaging, maar ek het bly vasklou aan my geloof.
Lees ook: Stroom op …
Skryf vir ons
Woon jy in die buiteland, of het jy dalk onlangs teruggekeer uit die buiteland? Jy kan ook vir ons ’n Uit en tuis-rubriek skryf. Stuur ’n e-pos na wereldwyd@afriforum.co.za en ons stuur vir jou vrae om te beantwoord.
Deel op
